“Türkiye’nin Baskıyı Hissetmesi ve Bedeline Katlanması Gerekecek”
"Türkiye uluslararası hukuka saygı duymaya zorlanmalıdır. Baskıyı hissetmesi ve bedeline katlanması gerekecek.”
“Türkiye uluslararası hukuka saygı duymaya zorlanmalıdır. Baskıyı hissetmesi ve bedeline katlanması gerekecek.”
Güney Kıbrıs Başpiskoposu Georgios, Yunanistan Mora’nın Patra kentinde Güney Kıbrıslı Başpiskopos Kiprianos’u anma ve adına yaptırılan büstün açılış törenine katıldı.
Başpiskopos Georgios burada yaptığı konuşmada, “Yunanistan ve Kıbrıs’la (Güney) birlikte uzun süredir ihmal ettiğimiz milli onurumuzu geri kazanmaya, Kıbrıs meselesine karşı layık bir duruş sergilemeye davet ediyorum. Türkiye uluslararası hukuka saygı duymaya zorlanmalıdır. Baskıyı hissetmesi ve bedeline katlanması gerekecek.” İfadelerini kullandı.
Patra Metropoliti Hrisostomos’un daveti üzerine 10 Aralık Pazar günü Patra kentine giderek Apostolik Piskoposluğu’nda törenle karşılandı. Burada bir konuşma yapan Güney Kıbrıs Başpiskoposu Georgios şunları dile getirdi:
“Türkiye uluslararası hukuka saygı duymaya zorlanmalıdır. Baskıyı hissetmesi ve bedeline katlanması gerekecek”
“Bugünkü büyük törenin mesajının iki yönlü olduğunu düşünüyorum. Öncelikle Yunanistan ve Kıbrıs Rumlarının birliğini ve ortak ulusal hedeflerini ilan etmek. 1821 etnik şehitlerinin gerçek torunları ve devamı olduğumuzu, Mora’dan Kıbrıs’a kadar uzanan aynı ırkın devamı olduğumuzu hatırlatmak gerek. Kıbrıslı (Güney) Kiprianos, bölgenin Milli Şehitleriyle birlikte özgür bir Yunanistan’ı gözleyecek. Ve birlikte halen köleleştirilmiş olan Kıbrıs (Güney) için dualar gönderecek. Ama aynı zamanda biz Kıbrıslılara (Güney) kendi mevcut yolumuz için özel dersler gönderecek.
Çünkü zamanın trajik bir dönemecinde, bugün de kendimizi o zaman olduğu gibi aynı barbar fetihçiyle, ırkın aynı eski düşmanıyla karşı karşıya bulunuyoruz, özel vatanımızla bir kez daha bilinen şehitlik yolunda yürüyoruz.
O zaman bile koşullar zordu ve çıkmazlar korkunçtu. O zaman bile, en büyük amacı basit fiziksel olarak hayatta kalmak, daha kötü acılardan kaçınmak ve soykırım tehdidinden kaçınmak olan “gerçeklerin” kabul edilmesi yönünde sesler vardı. O zaman yabancılar bile Helenizm’e karşı daha olumlu bir konumda değildi. O dönemde Yunanistan’ın durumu da daha iyi değildi. Katliamlar, idamlar, yağma ve kundaklamalar tüm ülkeyi yok olmakla tehdit ediyordu. Ve Kıbrıs o zaman bile çok uzaktaydı.
Ancak halk ve liderler o zamanlar borcun farkındaydı. Köklerini tarihte, kültürlerinde, topraklarında derinden hissediyorlardı. Nereden geldiklerini ve nereye gideceklerini biliyorlardı. Ve bunlar onların yaşam tarzlarını ve eylemlerini belirledi. Kiprianos da, daha önce Leonidas ve Paleologos gibi ve daha sonraki zamanlarda Avksentiu ve Maçis gibi, doğal sonun kaçınılmaz olduğunu ve düşmanın geçeceğini biliyordu. Ancak ahlak açısından fedakarlığın sonucu önemli değildir. Eylem büyütüldü. Ve daha iyi günler gelene kadar ülkenin bakım faktörü haline geliyor. Eğer Leonidas’ın eyleminin kriteri Kabus olsaydı, eğer Paleologos herhangi bir Türksever tarafından ve Avksentiu her türden İngilizsever tarafından yönlendirilseydi, bir ulus ve bir ırk olarak uzun zaman önce kaybolmuş olurduk. Bugün de borcumuz nettir. Uzun süredir ihmal edilen ulusal onurumuzu kurtarmak için dayanmak zorundayız.
Kararlarımıza ve eylemlerimize tarih ve atalarımız rehberlik etmelidir. Hakkımız dışında hiçbir şey talep etmiyoruz. Atalarımıza borcumuz, torunlarımıza borcumuz var; zamana ve zorluklara direnmek, bizim aleyhimize olan hiçbir gelişmeyi pasif bir şekilde izlememek. Bir yol seçmeli, hedefleri ve özlemleri yeniden tanımlamalı, yeniden gruplaşmalıyız.
Tüm özgür insanların ve Avrupa vatandaşlarının haklarından daha azını kabul etmeyeceğimizi ilan etmeliyiz. Eğer diğer tüm Avrupalılar tüm Avrupa ülkelerinde serbest dolaşıma, serbest yerleşime ve mülk edinme hakkına sahipse, neden biz Kıbrıslılar (Güney) da kendi anavatanımızda aynı şeylere sahip olamayalım? Neden evlerimizde oturmayalım? neden mallarımızın tadını çıkarmayalım?
Kıbrıs (Güney), Yunanistan ve diğer dost ülkelerin eşgüdümlü çabalarıyla Türkiye, uluslararası hukuka saygı duymaya zorlanmalıdır. Fetihçi (Türkiye), dalkavuklukla ve sürekli tavizlerle tatmin olmaz. Baskıyı hissetmesi ve bedeline katlanması gerekecek.
Ey Milli Şehit Kiprianos, muhteşem fedakarlığınızın üzerinden iki yüz iki yıl geçti ve muhteşem bir kurtuluş mücadelesi ve iki dünya savaşındaki yüzlerce fedakarlıktan sonra, vatanımız hala köle olarak kalmaya devam ediyor. Aslında, ana özellikleri acımasız bir ulusal temizlik ve işgal altındaki topraklarımızın barbarca sömürgeleştirilmesi olan tarihimizdeki en vahim durumdayız. Ama ruhumuz köleleştirilmeden kalmaya devam ediyor. Ve savaşıyor ve umut ediyor.
Mücadelemizin bayrağını indirmeye hakkımız yok. Böyle bir şey bizi er ya da geç vatanımızı uzaktan özlemeye itecek. Fedakarlığınıza ve örneğinize layık olacağımızın sözünü veriyoruz. Ve eminiz ki, Allah’ın izniyle yakında sizler için çelenkimizi hür defneden örebileceğiz.”
