“Sakin sular yüzeyi, yani hava sahasının, Atina FIR’ının belirli bir ölçüde ihlal edilmemesi ve Yunan uçakları tarafından püskürtülmeye gerek olmaması, Türkiye’nin uluslararası arenada geniş resimde iyi bir oyuncu gibi görünme ihtiyacıyla ilgilidir.”

Yunanistan Savunma Bakanı Nikos Dendias, “Ekonomi Postası” dergisinin “Yeni Bir Üretim Modeli – “Yunanistan 2030” ana başlığıyla düzenlenen foruma katıldı. Dendias, savunma sanayiinin özellikle yüksek teknolojili ürünlerde yerli yeteneklerinin öne çıkarılması çabasına değindi. Bakan Dendias Türkiye ile ilgili çok çarpıcı açıklamalarda bulundu.

Bakan Dendias, “Savunma Sanayiinin Gelişimine Yönelik Politikalar ve Teşvikler” başlıklı bölümde gazeteciler Aleksandra Fotaki ve Eleni Stergiu ile konuştu.

Bakan Nikos Dendias özellikle Yunan Savunma İnovasyon Merkezi EL.K.A.K.’nin kuruluşuna değinerek, “Silahlı Kuvvetlerin ihtiyaçları ile Yunan ekosisteminin yetenekleri arasındaki boşluğu kapatmak için gelişmiş ülkelerin standartlarına göre oluşturulduğunu” söyledi.

Bakan Dendias süreç hakkında, “Kuvvet Komutanlıkları, ihtiyaçlarını kategorize ederek oluşturulan yeni inovasyon direktörlüğü aracılığıyla EL.K.A.K.’ya aktarıyor. Bu da ekosisteme şu soruyu yöneltiyor: “Bize bu özel ihtiyaca cevap verebilir misiniz?” Cevap verilirse eğer önce İnovasyon Müdürlüğü’ne ve Kuvvet Komutanlıklarına iletiliyor, değerlendiriliyor ve yeterli görülmesi halinde prototip oluşturma talimatı veriliyor. Prototipin aslı kontrol ediliyor. Prototip ihtiyaçları karşılıyorsa sipariş veriliyor.” İfadelerini kullandı.

Dendias, 12 ve 13 Aralık tarihlerinde Fransız Savunma Bakanı’nın, EL.K.A.K.’nın ana organizatör olduğu, Yunanistan ve Fransa’nın savunma inovasyon ekosistemleri arasında bir işbirliği konferansının açılışını yapmak üzere Atina’ya geleceğini duyurdu.

Savunma ekipmanları konusunda Bakan Dendias şunları dile getirdi:

“Yalnız olmayacağız, eğer başarabilirsek kendimizi tek başımıza da savunabilelim”

“Yapabileceğimiz şey, mümkün olduğunda yüzde 15-20 oranında belirli bir yüzdeyle, Yunanistan’ın katılımını ve üretimin Yunanistan’da kurulmasını, aynı zamanda eğer mümkünse teknik bilginin transferini de istemektir.

Örneğin, Belharra programıyla (Fırkateyler), dördüncü Belharra ile müzakerelerden sonuca varırsak netice olarak aradığımız şey, Yunanistan’ın programa katılımının genel olarak artması söz konusu olacaktır.

İlk aşamada bu katılım istediğimizden çok daha azdı. Yunanistan’da da bazı kesitler yapılıyor aslında ama yetmiyor, daha fazlasını istiyoruz. Daha fazlasını istemek mantıklıdır.

Yunanistan’ın hayatta kalabilmesi için, bizi savaşla tehdit eden en azından saldırgan bir komşusunu engelleyecek yeterli savunma kabiliyetine sahip olması gerekiyor. Geçerli bir casus belli (savaş nedeni) var. Bu gezegende savaş tehdidine maruz kalan başka bir ülke, kendisine yönelik savaş tehdidi olan başka bir ülke yok.

Kendimizi savunalım dediğimde ülkenin kendini ve tek başına savunabilmesi gerekiyor. Yalnız olmayacağız, eğer başarabilirsek kendimizi tek başımıza da savunabilelim.

Yunan firkateyninin “Kalkanlar” operasyonunda Kızıldeniz’e gönderilmesi Ortadoğu’daki çatışmanın sonuçlarından biridir. Biz hiçbir şekilde Orta Doğu’daki çatışmanın parçası değiliz.

Dolayısıyla çıkarlarımıza uygun gemilerin, bayrağımızı taşıyan gemilerin veya limanlarımıza giden gemilerin, herhangi birine şantaj yapması gerektiğini düşünen herhangi bir kişi tarafından herhangi bir nedenle hedef alınmasını kabul edemeyiz.”

“Türkiye iyi bir oyuncu olarak görünmek istiyor”

“Ben Türkiye’nin kalıcı emellerinden vazgeçtiğine ikna olmamıştım, olmadım. Türkiye, ülkeye (Yunanistan) karşı iddialarını, aslında genişleyen, giderek artan bir kapsamda formüle ediyor. Gerçek budur.

Sakin sular yüzeyi, yani hava sahasının, Atina FIR’ının belirli bir ölçüde ihlal edilmemesi ve Yunan uçakları tarafından püskürtülmeye gerek olmaması, Türkiye’nin uluslararası arenada geniş resimde iyi bir oyuncu gibi görünme ihtiyacıyla ilgilidir.”

Ortak Avrupa savunması

Avrupa’nın bir savunma kolu olması gerekiyor ama böyle bir adıma henüz hazır değil. Bir yandan Avrupa Birliği’nin kendisi şunu söylüyor: ‘Savunma harcamalarını artırmalıyız, bir savunma koluna sahip olmalıyız.’ Hatta Birliğin bir bölümü özerk bir savunma kolu kurulması, yani NATO’dan bağımsız çalışabilmesi çağrısında da bulunuyor.

Ve Avrupa Birliği’nin bir başka parçası şunu söylüyor: ‘Savunma harcamalarıyla bütçe sınırını biraz bile aşarsanız, derhal gözetim altına alınırsınız ve ardından savunma için harcama yapmanız gerekip gerekmediğine bakarız.’ Bu iki gerçeklik iletişim kurmuyor.

Bizim Bakanlığımızın temel hedefi 2030 Silahlı Kuvvetlerini inşa etmek.”